Едноделни импланти
Кај едноделниот имплант за разлика од дводелниот нема посебна надградба - коскениот дел и надгингивалниот дел се една целост. Тоа има и предности и недостатоци. Предностите се поврзани со недостатокот на пукнатина меѓу имплантот и надградбата (каква пукнатина останува кај некои видови на врски - главно во надворешниот хексагон). Освен тоа, кај едноделните импланти нема опасност од олабавување на врската и соодветно на надградбата, и не на последно место, поради пониските трошоци за производство, во повеќето случаи цената на едноделниот имплант е доста пониска од онаа на дводелниот. Недостаток е лошата прогноза во каква и да е коскена пластика - поради хроничната повреда од јазикот и храната на надградбата условите за остеоинтеграција и замена на остеопластичниот материјал со здрава коска не се добри. Освен тоа, кај едноделните импланти многу често надградбата се наоѓа во доста атипична положба и има потреба од значителни корекции, за да може да се изработи естетска и функционална коронка. Различни автори опишуваат различна стапка на успех кај едноделни и дводелни импланти - според Parel, Schow и Hahn кај двата вида импланти успешноста е слична; според Ostman et al (Clin Oral Implants Res 2007; 18:409 - 418) успехот во третманот со едноделни импланти е многу поретка појава во однос на дводелните - многу често се добива ресорпција на маргиналната коска и отфрлање на имплантот. Овие разлики може да се должат на многу причини: време на натоварување, дизајн на имплантот, форма, должина, како и процедури за обликување на надградбата - температурни промени како резултат на топлината од препарирањето на надлигавичниот дел. Според Feuerstein (Clin Oral Implants Res, 2008) имплантите се изложени на неповолни влијанија на температура дури и при рутински процедури како консумација на топол чај или кафе.
Според истражувањето на Dr. Eran Gabay и Eli Machtei (колектив од Израел, град Хаифа, објавена во International Journal of Oral and Maxillofacial implants, 2010, vol. 26:6) топлината, која се генерира од препарирање на имплант без ладење, може да ја коагулира коската и да ја влоши фатално остеоинтеграцијата, што од своја страна може да доведе до целосен неуспех во лекувањето со забни импланти. Авторите проведуваат експеримент: три групи од едноделни импланти се препарираат со турбина и дијамантски борер, како кај првата група се користи ладење од 30 ml / min, во втората - 15 ml / min, а кај третата не се лади воопшто.
Преглед на едноделните импланти. Имплантот лево е наменет за задржување на мобилни протези - главичката како топче влегува во зглобот на протезата; имплантот десно е за коронки, кои се монтираат врз него преку цементирање. Општо во денешно време има преклопување меѓу мини имплантите и едноделните импланти; во некои случаи, сепак производителите нудат едноделни импланти со нормална големина - дијаметар од 5 и повеќе милиметри. Последните се важни за решение при масивнс коска, при што не е потребно да се врши коскена пластика.
Шема на експерименталната поставка на Gabay и Machtei - Израел. Две термо двојки се користат за мерење на температурата - едната е во полето на апексот на имплантот, а другата во областа на грлото, таму каде што завоите преминуваат во мазниот дел надгингивално. Авторите предвидливо го изолирале со кофердам надгингивалниот дел на имплантот за да не паѓа вода во областа на завоите и да олади имплантот дополнително. Такво ладење може да го влоши резултатот од мерењето - и онака во клинички услови завоите на имплантот се наоѓаат интраосално и нема како да се ладат од течноста. Целта е да се следи колку термо проводноста на имплантот може да доведе до термичко оштетување на коската. Имплантите се фиксирани во блокови од акрилова пластика за време на работа. Потоа започнува препарацијата на надгингивалниот дел со турбини со дијамантски борер на 400 000 вртежи во минута. Препарацијата продолжува за период од 120 секунди, потоа се врши повторна препарација додека температурата на една од термо двојките не достигне 47 степени Целзиусови. Сите препарации на различните групи биле извршени од ист оператор со цел да се елиминира евентуалното влијание на индивидуалните навики на заболекар. Во групата без ладење само за 5.73 секунди се постигнува температура од 47 степени; дури после прекин на препарирањето температурата продолжува да се зголемува до постигнување на средна вредност од 61.6 степени! При таква температура ниедно ткиво во човечкиот организам не може да се заштити од оштетување дури и при минимално време на влијание. Кај другите две групи (во кои има ладење) не се постигнува температура од 47 степени дури и при подолга работа. Температурата во областа на апексот варира значително во трите групи - воспоставена е статистички значајна разлика изравнета на важност Р = 0.0001, што е многу високо ниво за медицински истражувања. Дури и кај двете групи со ладење (30 мл. и 15 мл.) Разликите во апикалната температура се значителни.
Избелување на заби Мини импланти Широки импланти
Eriksson et ale (J of Oral and Maxillofacial Surgery
1984: 42; 705 - 711) користат микроскопија под услови in vivo со цел да се
утврди состојбата на периимплантната коска под влијание со топлина. Авторите
дошле до заклучокот дека температури над 47 степени целзиусови можат да доведат
до значително намалување на создавањето на нова коска околу имплантот, како во
такви услови може да се забави или прекине процесот на остеоинтеграција. Друго
истражување (автор на што е самиот Бренемарк - J Orthop Res, 1999, 17: 891 -
899) установува дека при изложување на термички шок кај остеобластите се
активираат механизмите на апоптоза - програмирана клеточна смрт. За термички шок
се сметаат температури од 42 степени целзиусови. Таков термички шок може да се
добие при пиење на жешки течности и внесување на жешка храна; во клинички услови
може да се набљудува загревање и кај некои отпечаточни материјали кои при
зацврстување испуштаат топлина, како резултат на екзотермични процеси. Сепак
неспорно најмногу топлина се ослободува при постапката на разпробивање и
калибрација на коската - Sharawy и Misch опишуваат случаи кога поради недостаток
на ладење доаѓа до зголемување на температурата за околу 10 степени, што веќе е
критично за процесите на остеоинтеграција. При тоа е важна големината на
имплантот - кај подолгите импланти ризиците се помали иако титаниумот има
одлична спроводливост. Сепак дел од темичната енергија се губи во пренос како
резултат на топло проводливост. Слични ризици се опишани и во областа на
консервативното лекување и
ендодонтијата - при
препарација на заб без ладење и постигнување на температура од 65 степени
целзиусови сигурно настапува некроза на пулпата во 100% од случаите; на
температури од 45 степени пулпното ткиво некротизира во околко 50% од сите
случаи.
